IJzersterk product van gloeiende chemie

Staal is een veelzijdig materiaal. Je vindt het terug in auto’s, fietsen, treinen en scheepscontainers, maar ook in bruggen, vangrails, lantaarnpalen en stoplichten, tot thuis in radiatoren, keukengerei, blikverpakkingen en gereedschap. Schroeven en spijkers houden meubels bijeen, en stalen nietjes en paperclips doen hetzelfde met papier. Het is dus niet vreemd dat de staalconsumptie van de gemiddelde Europeaan rond de 300 kilogram per jaar schommelt. Dat is niet de hoeveelheid die je jaarlijks zelf aanschaft, want deze statistiek telt ook het gebruik mee van de olie- en gaswinning, de industrie en bouw. Zo’n getal geeft vooral aan hoezeer ons moderne leven letterlijk leunt op staal. Logisch dus dat de wereldwijde vraag naar staal nog decennia zal blijven groeien, door een groeiende bevolking en meer welvaart in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Tegelijkertijd moet de staalsector rap vergroenen met elektriciteit en waterstof; dat is een interessante uitdaging.